AYININ DOSTLUĞU

Bir ejderha bir ayıyı

Tam öldürmek üzereyken

Oradan geçen bir yiğit

Ayının bağırışını duydu

Çekip kılıcını Ejderhayı vurdu

Zavallı ayıyı ölümden kurtardı



Ayı minnet dolu gözlerle

Yiğide hayran hayran baktı

İçinden ona karşı bir sevgi aktı

Bu sevgi onu yiğidin peşine taktı



Yiğit nereye gitse tin tin

Bir sadık köpek gibi tin tin

Peşinden gidiyordu

Aklınca yiğide olan

Can borcunu ödüyordu



Bir gün yiğit hastalandı

Yataklara düştü

Ayı çok üzüldü, tasalandı

Başında nöbet tutmaya başladı

Hayvan demedi, insan demedi

Yaklaşanı taşladı

Azarladı, haşladı



Bir gün hastayı

Ziyarete gelen bir dostu

Neredeyse ayıya

Deldiriyordu postu

Ancak yiğidin izniyle

Aşabildi ayı engelini



Dostu sordu yiğide:

Dostum bu ayı işi, ne iş?

Bil ki iyi değil bu gidiş!

Yiğit:

-Onu ölümden kurtardım

O artık sadık bir bekçim benim

Hem yardımcım, hem de elçim benim

Dostu:

-Atalarımız :

Kuzudan post

Ayıdan dost olmaz,

Aptal dost düşmandan

Beterdir demişler.

Yol yakınken

Gel geç bu sevdadan



Yiğit:

-Bak şu ayının sevgisine

Sana göre bu bir hayvan

Bana göreyse adeta bir insan

Başkası veremez bu sevgiyi inan

Boş kuruntularına sakın kanma

Lütfen bu asil sevgiyi kıskanma



Dostu, Yiğite

Ne dediyse

Sözünü dinletemedi

Sonunda çekip gitti



Bir süre sonra yiğit uyudu

Yüzüne bir sinek kondu

Bunu gören ayının

Adeta kanı dondu

Sineğe müthiş kızdı

Sinirinden kudurdu

Bir kaya parçasını kaldırıp

Var gücüyle vurdu

Sinek kaçıp kurtuldu

Olan yiğit’e oldu

Ayının şefkati sayesinde

Hayatı son buldu



SÖZÜN ÖZÜ:

Dostun seçersen ayıyı

Yersin kafana kayayı....
*********************
Bizimde ( benimde) insanlara olan sevgimizi yok etmesinler bu AYILAR inşallah..
Dinçercan, canım, affına sığınarak bu AYI hikayesini ikinci kez yayınlıyorum, çünkü tarzı değişikti.