Apansız kaybolduk bilmediğimiz boşluklarda
Terk ettiğimiz yerleri tutuşturuyordur
Alev alev yalnızlıklarımız.
Nereye aktığını bilmeden
Bozkırlar gibi upuzun bir gecenin içindeyiz
Düşler yorgunuyuz her ikimiz de
Ezberleri bozan hırçın bir rüzgar
Eşkâllerimizi nasıl da savurup attı bilincimizden
Yüzyıllar gibi uzayan suskunluklarımız
Varsın şimdi intikam alsın sevincimizden
Yol uzun
Yürek suskun
Gözler uykusuz
Ben o yorgun adamım bu gidişte
Durağansın orada sen
Bir göçmenim burada ben
Sırrı dökülmüş aynalar gibiyiz işte
ALINTI