Salı Mayıs 14 2013, 18:08 tarafından tutku.
Ellerini doyasıya tutmadan
Gözlerini gözlerimle yakmadan
Kaybolmadan derinliklerinde
Sıcaklığında tenim erimeden daha
Sabahları kollarında uyanmadan
Seni bu denli sevmişken ben
Bedenim topraklarda çürümeden
Nereye ey Sevgili, nereye
Sözümüzden
Var mıydı caymak
Böylemiydi kavlimiz
Biz ki
Sahte sevgilere inat
Kendi öz aklımızın fikirlerinde
Kimseleri dinlemeden
Yolunda yolcu ölümüne dek
Biz ki
Sahte aşklara inat
Yüreğimizin sesinde özlemlerimizle
Yangın yangın yanarken
Suskun dillerimiz
Hasret hasret kanarken
Sevgimiz deprem deprem çoğalırken
Kıyametler kopsa da
Hiç bir şey olmasa da en azından
Dostluk adına her şey şiarıyla
Bırakmak var mıydı bu sevdayı
Söyle ey Sevgili
Var mıydı terk etmek sessizce
Var mıydı sol yanı sancıtmak
Ben ömrümde bir tek mutluluk bulabildim, sadece bir tek…!
Ne bir hafta, ne bir ay ne de bir yıl,
Ne bir mevsim, ne bir zaman,ne bir başka an…!
Bir tek güneş, güneş gibi doğdu karanlıklarımın üstüne.
Bir tek o gün ışık, ışık gibi parladı ruhumun derinliğine.
Ben ömrümce bir tek mutluluk duyabildim,sadece bir tek…!
Hani bana baktığında, ellerin ellerime dokunduğunda,
Yo, yo, anlatılmaz anlatmam anlatmamalıyım!
Hani kolların boynuma sarılıp,
Yo, yo, anlatılmaz anlatmam anlatmamalıyım!
Ya şimdi bir nefes kadar yakınımda, ama binlerce yıl uzağımdasın.
Ruhumun her zerresinde fakat ebedi yokluktasın.
Unuttum desem yalan, unuturum desem imkansız.
Gözlerim kapanmak bilmiyor ki bir tek gün bile hasretsiz…!
Canımda, kanımda, tüm benliğimde, ruhumun türbelerindesin.
Katlanılmıyor…!
Seni elde bilip de bilmezlikten gelmek.
Ve de hakkım olmayanı, hakkım olmuş gibi sahiplenmek.
Bu nasıl bir dert,
Bu nasıl bir çile,
Bu nasıl bir aşk Allah'ım…!
Umutsuz olduğumu bile bile seni özlemek,
Seni beklemek ve sana “gel.. gel..” diye haykırabilmek.
Hasretin serilmiş yollarımın üzerine,
Özlemlerin çadır açmış ruhumun derinliğine,
Bırak kulları melekler bile dayanamazken hasretin böyle derinliğine.
Ya ben nasıl dayanırım Sevgili..!
Bir çılgınlık yapıp da bu dünyadan göçüp gitmek var ama…
Ya gidilen yerde seni hiç görememek, hiç duyamamak korkusu var ya..!
İşte bu yüzden katlanıyorum.
Seni seviyorum…!
Sen varoluşumun nedeni, yaşama sevincimsin.
Sen ezelimsin, sen ebedimsin,
Sen öfke duyamadığım, kin güdemediğim
Ve “yetti be…!” diyemediğim çaresizliğimsin, vazgeçilmezimsin…
Seni çok seviyorum Sevgili...
ALINTI
