A Ş I Q Ə L Ə S G Ə R'in Tüm siirleri (mukemmesler)

BAXIN

Ariflǝr, fǝhm elǝyin, süzüb gedǝn yara baxın!
Eylǝyib mücganları sinǝmi sǝd para, baxın!
Aşığa rǝhm elǝmir, zalım sitǝmkara baxın!
Çǝkirǝm hǝsrǝtini, mǝn yazıq bimara baxın!

Axır mǝni çölǝ salıb, elǝyib avara, baxın!
Yaraşır ǝndamına yaşılı, alı gözǝlin;
Ayaqda sağrı başmaq, başında şalı gözǝlin;
Tǝ`rifi, sǝs-sorağı tutub mahalı gözǝlin;
Hǝr yana şö`lǝ salır günǝş jamalı gözǝlin;
Açılıb yaxa bǝndi, ağ sinǝsi qara, baxın!

Alıbdı qana-qana yaradandı pay bu sǝnǝm;
Behiştin pǝrisinǝ deyǝ bilmǝm tay bu sǝnǝm;
Xubluqda, gözǝllikdǝ bǝdirlǝnmiş ay bu sǝnǝm;
Gah mǝndǝn üz döndǝrib, eylǝr ömrüm zay bu sǝnǝm;
Tǝrlandan nǝ ayrılıb, uyur yasar sara, baxın!

Geyinib çıxır yenǝ, qǝsd edir jana, sallanır;
Baş ǝymir o, sǝrdara, sultana, xana sallanır;
Bürümür gül jamalın, mǝrdi-mǝrdana sallanır,
Yusifi damǝ salan Züleyxayana sallanır;
Görǝni eşqǝ salan gözlǝri xumara baxın!

Bu gözǝl ağ gǝrdǝnǝ hǝmayılın taxdı, keçdi;
Binǝva, yazıq janımı eşq oduna yaxdı keçdi;
Daldadan mǝnǝ sarı oğrun-oğrun baxdı keçdi;
Naqafıl mücganların bu bağrıma çaxdı, keçdi;
Dostuna endirmǝyǝn zalım vǝfadara baxın!

Danışır, gǝlir xoşa bu dilbǝrin şǝkǝr sözü;
Yaraşıqdı, boy-buxunda budu gözǝllǝrin gözü
Gün kimi şö`lǝ verir, jamalı, göyçǝk üzü,
Basıbdı sinǝm üstǝ bimürüvvǝt yanar gözü,
Yandırır bu sinǝmi, ol atǝşǝ, nara baxın!

Tökülür halqa-halqa Gözǝlin dǝstǝ tellǝri;
Eylǝyib Əlǝsgǝri, billah ki, xǝstǝ tellǝri;
Qıymır, bimürvǝt gözǝl, vǝfalı dosta tellǝri;
Qıvrılar qıvrım-qıvrım, gǝrdǝnin üstǝ tellǝri;
Az qalır adam çala, o zülfü şahmara baxın!


GÖZƏLƏ

Janımı qurban elǝrǝm, bir belǝ tǝrlan gözǝlǝ;
Hal bilǝn, şirin gülǝn, dosta mehriban gözǝlǝ;
Boy uja, gǝrdǝn mina, zülfü pǝrişan gözǝlǝ;
Dolanır mürği-ruhum, olubdu mehman gözǝlǝ;
Xǝstǝyǝm, yalvarıram hǝkimi-Loğman gözǝlǝ.

Gözǝl xanım jilvǝlǝnib gözǝllǝrin xası kimi;
Silkinir, gǝrdǝn çǝkir, göllǝrin sonası kimi,
Görǝni Mǝjnun eylǝr Leylinin sevdası kimi;
Ala göz şö`lǝ verir göylǝr sürǝyyası kimi;
Jǝpkǝni hǝr rǝng çalır tovuzun çığası kimi,
Behiştdǝn barat gǝlib, geydirib qılman gözǝlǝ.

Gözǝl kǝhlik al bǝzǝnib, gözǝllǝr xasından gözǝl;
Silkinib gǝrdǝn çǝkir göylǝr sonasından gözǝl;
Qabliyyǝt, mǝ`rifǝt tapıb, ata, anasından gözǝl;
Libası ǝndamından, ǝndam libasından gözǝl;
Gözǝlliyi jǝm veribdi xaliqi-sübhan gözǝlǝ.

Gör nejǝ xǝlǝt verib, mǝlul könlüm açdı gözǝl:
Arifsǝn, ǝhli-ruhsan, jan sana peşkǝşdi, gözǝl!
Gözündǝ yoxdu eyib, qaşın göyçǝk qaşdı, gözǝl!
Nǝki gözǝl görmüşǝm mǝn, hamısından başdı gözǝl.

Javanşir gözǝllǝrinin hamısı qurban gözǝlǝ!
Fǝlǝkdǝn gileyliyǝm, mana günü qara verib;
Mö`münü zǝlil edib, suri günahkara verib,
Tǝrlanı sara yazıb, tǝr qönçǝni xara verib,
Əlǝsgǝri Mǝjnun edib, meylini dağlara verib;
Tǝrk edib ibadǝti, bağlayır dastan gözǝlǝ.


GƏLİN

Geyinibsǝn tǝr ǝndama tǝr-tǝzǝ libası, gǝlin!
Bil, mǝni valeh edib qaşların qarası, gǝlin!
Görjǝyin üzün, artdı sǝrimin sevdası, gǝlin!
Yaxşıların yaxşısısan, gözǝllǝrin xası gǝlin!
Aşığı şövqǝ salır hüsnün tǝmannası, gǝlin!

Bǝlǝnib ay nazǝnin, zǝnaxdanın xala sǝnin;
Münasibdi qǝddi-dalın, boyun sǝrvi-bala sǝnin;
Qǝnd ǝzilib dǝhana, lǝblǝrin piyala sǝnin;
Göyçǝkdi gül jamalın, yanaqların lala sǝnin;
Gözlǝrin elǝyibdi billah, mǝni ası, gǝlin!

Heç yerindǝ eybin yoxdu, hǝr boyun, busatın gözǝl;
Əl işin, gül naxışın, xoyun, xasiyyǝtin gözǝl;
Xubluğun, yaraşığın, aldığın baratın gözǝl;
Jamalın, ağlın, huşun, o şanu şövkǝtin gözǝl;
Üzündǝn hǝya elǝr, göyün Sürǝyyası, gǝlin!

Çǝtindi kamalına hǝkimi-Loğman yetişǝ;
Tǝbibsǝn, ǝlaj elǝ, xǝstǝyǝ dǝrman yetişǝ;
Mǝ`rifǝtdǝ, dǝrrakǝdǝ hanı sana jan yetişǝ?!
Kǝnar gǝz sǝryağıbdan, qoyma ki, böhtan yetişǝ:
Amandı, uyma sara, tǝrlanın sonası, gǝlin!

Gǝlmǝsin mǝjlisimǝ, mǝjlisimdǝ dövran olmaz;
Elǝ ki, fǝrman verdin, şah da belǝ fǝrman olmaz;
Ədalǝtdǝ bǝrabǝrin o Şahi-Süleyman olmaz;
Behiştdǝ tayın yoxdu, huri, mǝlǝk, qılman olmaz;
Bir sǝnsǝn yer üzünün xub mǝlǝkzadası, gǝlin!

Fǝrhad Şirin ujundan yandı-yaxıldı, ay gözǝl!
Verirsǝn mana jǝfa, bu nǝ ağıldı, ay gözǝl?!
Kǝrǝm Əslidǝn ötrü oda yaxıldı, ay gözǝl!
Neçǝ aşıq yara janın, bil, fǝda qıldı, ay gözǝl!
Sǝn mǝni Sǝn`an etdin, tǝrsalar tǝrsası gǝlin!

Çalxanırsan bizim göldǝ yaşıl başlı sona kimi;
Süzdürüb ala gözünü, baxırsan biganǝ kimi;
Yandırırsan hey oduna, şamına pǝrvana kimi;
Dolandım sǝhraları mǝn dǝli-divana kimi;
Əlǝsgǝri Mǝjnun etdi eşqinin sevdası, gǝlin!

iyi okumalar, bir daha ki sefere vakifin tum siirlerini ekleyecegim. uff yoruldum! ))

gelmenle siteye renk getirdin ..eline sağlık , yüreğine sağlık